Odpowiedź. Dla mnie była najceikawsza przygoda Pinokia była gdy Pinokio uciekł ze swojego przyjęcia w poszukiwaniu swojego kolegi Knota.Kolega Pinokia namówił żeby wyjechał razem z nim do Krainy Zabawek , gdzie czas będą spędzać tylko na zabawie i wiecznych wakacjach.O północy przybył wóz z 12-stoma parami osiołków.Mimo . żecena: 16,55 złcena z rabatem: 13,24 zł Pełny opis książki: Pinokio opis lekturyWydanie Pinokia kompletne bez skrótów i cięć w treści. W tym wydaniu znajdziesz odpowiedzi na pytania z podręcznika - „pewniak na teście”, czyli wskazanie zagadnień, które zwykle pojawiają się w pytaniach z danej lektury we wszelkich testach sprawdzających wiedzę, a także w podręcznikach i na klasówkach. Książka zawiera pełen tekst lektury. Na końcu książki zamieszczono opracowanie, w którym znajduje się bardzo szczegółowe streszczenie oraz drugie skrócone, ułatwiające szybkie przygotowanie się przed lekcją. Opracowanie zawiera ponadto plan wydarzeń, wnikliwie wyjaśnioną problematykę oraz szerokie charakterystyki bohaterów. Pinokio to drewniany pajacyk, którego największym marzeniem jest stać się prawdziwym chłopcem. Jednak droga do tego nie będzie łatwa, gdyż Pinokio ma wiele cech, które to uniemożliwiają - jest leniwy, nieodpowiedzialny, myśli tylko o sobie, nie chce się uczyć, oszukuje i kłamie, nie szanuje starszych. W końcu ucieka z domu i wówczas zaczyna się jego wielka przygoda, podczas której pajacyk będzie musiał znieść wiele przykrości i pokonać wiele niebezpieczeństw, zanim spotka go upragniona nagroda. Polecamy wydanie w twardej oprawie, bardzo estetyczne i kupujący tę książkę kupili też...spis treściPinokio Rozdział 1. Jak Majster Wiśnia znalazł kawałek drewna, który płakał i śmiał się jak dziecko Rozdział 2. Majster Wiśnia daje szczapę swojemu przyjacielowi Dżeppetto, który chce zrobić z niej pajaca Rozdział 3. Po powrocie do domu Dżeppetto rzeźbi pajacyka i nadaje mu imię Pinokio. Pierwsze psoty pajacyka Rozdział 4. Historia Pinokia i Gadającego Świerszcza, w której widzimy, że niegrzeczne dzieci nie lubią być pouczane przez mądrzejszych od siebie Rozdział 5. Pinokio jest głodny i szuka jajka na omlet, ale ku jego zaskoczeniu omlet wyfruwa przez okno Rozdział 6. Pinokio zasypia z nogami w piecyku i następnego dnia budzi się ze spalonymi stopami Rozdział 7. Dżeppetto wraca do domu i oddaje pajacykowi własne śniadanie Rozdział 8. Dżeppetto robi nowe stopy dla Pinokia i sprzedaje surdut, żeby kupić mu elementarz Rozdział 9. Pinokio sprzedaje elementarz, żeby kupić bilet na przedstawienie Rozdział 10. Marionetki rozpoznają swojego brata i witają go wiwatami, ale nadchodzi Dyrektor Ogniojad i biedny Pinokio niemal traci życie Rozdział 11. Ogniojad kicha i wybacza Pinokiowi, który ratuje swojego przyjaciela Arlekina od śmierci Rozdział 12. Ogniojad daje Pinokiowi pięć złotych monet dla Dżeppetta, ale pajacyk spotyka Lisa i Kota i idzie za nimi Rozdział 13. Gospoda Pod Czerwonym Homarem Rozdział 14. Pinokio, nie usłuchawszy dobrej rady Gadającego Świerszcza, wpada w ręce zbójców Rozdział 15. Zbójcy ścigają Pinokia, łapią go i wieszają na gałęzi wielkiego dębu Rozdział 16. Śliczna Dzieweczka o Błękitnych Włosach posyła po biednego pajacyka, kładzie go do łóżka i wzywa trzech doktorów, żeby jej powiedzieli, czy Pinokio żyje, czy nie Rozdział 17. Pinokio zjada cukier, ale nie chce zażyć lekarstwa. Kiedy przychodzą po niego grabarze, wypija lekarstwo i czuje się lepiej. Potem kłamie i za karę jego nos wydłuża się Rozdział 18. Pinokio znowu spotyka Lisa i Kota i idzie z nimi zasadzić złote monety na Polu Cudów Rozdział 19. Pinokio zostaje okradziony ze złotych monet i za karę skazany na cztery miesiące więzienia Rozdział 20. Pinokio, uwolniony z więzienia, chce wrócić do Wróżki, ale po drodze spotyka węża, a potem wpada w pułapkę Rozdział 21. Pinokio zostaje złapany przez wieśniaka, który robi z niego psa podwórzowego Rozdział 22. Pinokio odkrywa złodziei i, w nagrodę za wierność, zostaje uwolniony Rozdział 23. Pinokio płacze na wieść, że śliczna Dzieweczka o Błękitnych Włosach nie żyje. Spotyka gołębia, który zanosi go na wybrzeże. Rzuca się w morze, żeby iść z pomocą ojcu Rozdział 24. Pinokio dociera na wyspę Pracowitych Pszczół i znów spotyka Wróżkę Rozdział 25. Pinokio obiecuje Wróżce, że będzie grzeczny i zacznie się uczyć, bo jest zmęczony byciem pajacykiem i chce stać się prawdziwym chłopcem Rozdział 26. Pinokio idzie z przyjaciółmi na brzeg morza, żeby zobaczyć straszliwego rekina Rozdział 27. Wielka bitwa między Pinokiem i jego towarzyszami. Jeden z nich zostaje ranny, a Pinokio aresztowany Rozdział 28. Pinokio zostaje wzięty za rybę i grozi mu usmażenie na patelni Rozdział 29. Pinokio wraca do domu Wróżki, która obiecuje mu, że następnego dnia przestanie być pajacykiem i stanie się chłopcem. Wspaniałe przyjęcie z kawą z mlekiem ma uświetnić to wydarzenie Rozdział 30. Pinokio, zamiast stać się chłopcem, ucieka razem ze swoim przyjacielem Knotem do Krainy Zabawek Rozdział 31. Po pięciu miesiącach zabawy Pinokio budzi się i stwierdza, że czeka na niego wielka niespodzianka Rozdział 32. Pinokio zauważa, że ma ośle uszy. Wkrótce zamienia się w osła i zaczyna ryczeć Rozdział 33. Pinokio, który stał się osłem, zostaje kupiony przez właściciela cyrku, który chce nauczyć go pokazywać sztuczki. Okulawiony, zostaje sprzedany człowiekowi, który chce zrobić bęben z jego skóry Rozdział 34. Pinokio zostaje wrzucony do morza, ogryziony przez ryby i znowu staje się pajacykiem. Płynąc na ląd, zostaje połknięty przez straszliwego rekina Rozdział 35. W brzuchu rekina Pinokio spotyka... kogo? Przeczytajcie ten rozdział, kochane dzieci, a dowiecie się Rozdział 36. Pinokio wreszcie przestaje być pajacykiem i staje się prawdziwym chłopcem Opracowanie Biografia Carla Collodiego Co jest tematem utworu? Czas i miejsce akcji Bohaterowie utworu Plan wydarzeń Krótkie streszczenie Streszczenie szczegółowe Charakterystyka głównego bohatera - Pinokia Charakterystyka pozostałych postaci Problematyka - czego uczy nas historia o Pinokiu Gatunek i budowa utworu Indeks komentarzy do tekstu
Nowi przyjaciele wmówili pajacykowi, że jeśli zakopie swoje oszczędności na polu to wyrośnie z nich drzewo na którym będą rosły pieniądze. Pinokio dał się przekonać oszustom i zrobił wszystko według ich polecenia. Jednak kiedy rano się obudził nie znalazł ani magicznego drzewa, ani swoich pieniędzy zakopanych w ziemi.
Pokazała sprawdzian szóstoklasisty z dysleksją. "Jak to widzę, gotuje się we mnie" Data utworzenia: 21 stycznia 2022, 13:44. Terapeutka pedagogiczna i blogerka opublikowała na swoim facebookowym profilu zdjęcie poprawionego sprawdzianu z języka polskiego, które napisał szóstoklasista z dysleksją rozwojową. Kartka jest niemal nieczytelna przez skreślenia czerwonym długopisem i komentarze nauczycielki. Post wywołał u internautów skrajne emocje. Terapeutka pokazała sprawdzian ucznia z dysleksją. Rodzice w szoku Foto: Dorota Lubas / Facebook Dysleksja to specyficzne trudności w nauce czytania i pisania stwierdzane u ucznia, pomimo stosowania standardowych metod nauczania i inteligencji na poziomie co najmniej przeciętnym oraz sprzyjających warunkach społeczno-kulturowych. Dla dzieci chorych na dysleksję obowiązki szkolne stanowią znacznie większe wyzwanie. Czytaj również: Karambol w Czechach! Zderzyło się około 40 samochodów Terapeutka pedagogiczna pokazała szokujące zdjęcie Terapeutka pedagogiczna i blogerka Dorota Lubas opublikowała ostatnio na swoim facebookowym profilu zdjęcie poprawionego sprawdzianu z języka polskiego. Napisał go szóstoklasista z dysleksją rozwojową - dysortogragię i dysgrafię. Praca ucznia, w której miał napisać opowiadanie o jednej z przygód Pinokia. Praca ucznia aż ocieka od czerwonego koloru długopisu. Zobacz także "Bardzo się staram. Trudno mi pisać tak na szybko w klasie i 'składać myśli'. Ale piszę. Przychodzi dzień, gdy dostaję oceniony sprawdzian. I oczy mnie bolą od czerwonego długopisu nauczyciela. Już nic mi się nie chce. Nienawidzę szkoły. Płaczę. To bez sensu" – komentuje terapeutka, wcielając się w rolę ucznia. "Przecież to dziecko ma 12 lat! I ma to udźwignąć. I tak naprawdę oprócz tego, że wie, że robi mnóstwo błędów to niczego się nie dowiaduje co konkretnie ma poprawić/nad czym pracować, aby pisać lepiej" - pisze psycholog w komentarzu. "To niewiarygodne, że od tylu lat szkolimy się czym jest dysleksja rozwojowa i cały czas w praktyce wygląda to fatalnie" - dodaje. Czytaj także: Duży wzrost zakażeń koronawirusem. Omikron zaczyna dominować Burzliwa dyskusja pod postem terapeutki Pod publicznym postem blogerki pojawiło się wiele głosów oburzonych internautów. Zwrócili uwagę przede wszystkim na to, że nauczycielka lub nauczyciel pod pracą zamieścił uwagi, które nigdy nie powinny się tam znaleźć, podcinając dziecku skrzydła. "Szczerze, jak to widzę, to gotuje się we mnie! To nie tylko zwrócenie uwagi na to, co jest do poprawy. Tam jest język oceniający i zawstydzający! Dołujące. Kiedy dziecko widzi, że wszystko źle, to nie wierzy, że może zrobić cokolwiek dobrze". "Dobrze jeśli dziecko ma w swoim otoczeniu inne osoby, które je wspierają. ALE jeśli również w domu jest taki typ komunikatów i tylko ciśnienie bez wsparcia to psychika takiego dziecka może nie wytrzymać przeciążeń". "Doskonale znam ten ból. Byłam właśnie takim dzieckiem. Właśnie dzięki moim własnym doświadczeniom potrafię obserwować dziecko i wychwycić co się dzieje. Niestety wciąż jest zbyt mała świadomość na ten temat wśród pedagogów/nauczycieli". "Język, jaki stosuje ta osoba, dyskwalifikuje ją jako kogoś, kto jest zatrudniony do wspierania w uczeniu się. W zasadzie powinno to być od razu zgłoszone i powinno nastąpić zwolnienie dyscyplinarne i wsparcie systemowe w przekwalifikowaniu się tej osoby. Rozumiem wypalenie, ale nie usprawiedliwia ono krzywdzenia innych". "To jest forma przemocy emocjonalnej, ale i (zajmuję się metodyką) przykład kompletnego braku przygotowania do zawodu nauczyciela. Nauczyciele, którzy w ten sposób postępują, nie tylko niszczą dzieci, ale i opinię całej nauczycielskiej społeczności. Niestety takie zachowania są tolerowane i tego nie potrafię zrozumieć". Czytaj również: Strażak uratował przyjaciela 8-latki. Jej podziękowanie chwyta za serce (źródło: o2, Facebook) KMK /3 Dorota Lubas / Facebook Terapeutka pokazała sprawdzian ucznia z dysleksją. Rodzice w szoku /3 Dorota Lubas / Facebook Terapeutka pedagogiczna i blogerka opublikowała na swoim facebookowym profilu zdjęcie poprawionego sprawdzianu z języka polskiego, które napisał szóstoklasista z dysleksją rozwojową. /3 Dorota Lubas / Facebook Kartka jest niemal nieczytelna przez skreślenia czerwonym długopisem i komentarze nauczycielki. Post wywołał u internautów skrajne emocje. Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie historie znajdziecie tutaj. Napisz list do redakcji: List do redakcji Podziel się tym artykułem:
Opowiadanie o jednej z wielu podróży psa Lampo ! Lampo jest wesołym kundelkiem, który pewnego dnia pojawia się, nie wiadomo skąd, na małej stacji kolejowej Marittima. Szybko zaprzyjaźnia się z miejscowym zawiadowcą i staje się pupilkiem pracujących na stacyjce kolejarzy, jednak ponieważ jest psem podróżnikiem, zew przygód pociąga go do coraz to nowych wypraw w dalekie n
Mika2005505 Przygoda Pinokia, którą spodobała mi się szczególnie opowiada o tym jak Pinokio znalazł się w Krainie Zabawy. Błękitna Wróżka mobilizowała Pinokia, drewnianego pajacyka, aby sumiennie chodził do szkoły. Na koniec roku, zdobył nawet nagrodę dla najpilniejszego ucznia. Następnego dnia miał się zmienić w chłopca. Z tej okazji chciał zaprosić swoich kolegów na śniadanie. Chciał też zaprosić Knota, swojego przyjaciela. Znalazł go ukrytego pod dachem pewnego wieśniaka. Knot czekał na wóz, który miał go zabrać do Krainy Zabawek. Knot namówił Pinokia, aby ten pojechał z nim do tej krainy. Wóz nadjechał o północy. Było na nim mnóstwo roześmianych chłopców. Niestety dla Pinokia i Knota nie było już miejsca. Ale Pinokio namówiony przez kolegę, wskoczył na osiołka, a Knot usiadł na dyszlu. Szybko dojechali do Krainy Zabawek. Mieszkali tam sami chłopcy. Cały dzień śmiali się i bawili. Nie było tam szkół, ani nauczycieli. Pinokio czół się bardzo szczęśliwy. Pięć miesięcy minęło w mgnieniu oka. Ale po tym czasie zdarzyło się coś strasznego. Pajacykowi wyrosły ośle uszy. Zrozpaczony nałożył na głowę wielką czapkę i pobiegł do Knota. Początkowo Knot nie chciał wpuścić Pinokia do pokoju, ale w końcu otworzył drzwi. Gdy Pinokio wszedł od razu zauważył, że jego przyjaciel też ma ośle uszy. Przyjaciele wybuchli śmiechem. Nie zauważyli nawet, gdy do pokoju wbiegło stado innych osłów. POMOGŁAM???
C. Collodi Pinokio, bohater główny i tytułowy; postać fantastyczna, drewniany pajacyk, który przeżywając wiele przygód, poznaje dobro i zło. Dzięki temu może przemienić się w żywego chłopca. Wygląd: Pinokio to drewniany pajacyk, wystrugany przez starego stolarza Dżeppetta z kawałka magicznego pniaka. Umiał się poruszać
Pinokio sprzedaje elementarz, żeby kupić bilet na przedstawienie Po drodze do szkoły Pinokio planował, że dzięki nauce będzie bogaty i kupi ojcu złoty surdut. Usłyszał jednak dźwięk piszczałek i zdecydował, że nauka nie ucieknie. Gdy dotarł do źródła dźwięków zobaczył drewniany budynek, na którym widniał napis: „Wielki Teatr Marionetek”. Zaczynało się przedstawienie. Pinokio próbował sprzedać swoje ubranie małemu chłopcu, jednak bez powodzenia. Dopiero gałganiarz odkupił od niego elementarz za cztery grosze. Marionetki rozpoznają swego brata i witają go wiwatami, ale nadchodzi dyrektor Ogniojad i biedny Pinokio niemal traci życie Podczas przedstawienia marionetki – Arlekin i Pulcinella rozpoznają w Pinokiu swego brata – Pinokia. Wszystkie zaczęły wiwatować na jego cześć i witać się z chłopcem. Publiczność rozzłościła się, ponieważ przedstawienie zostało przerwane. Krzyki przywołały groźnego dyrektora teatru – Ogniojada. Wszystkie marionetki panicznie się go bały. Po skończonym przedstawieniu nakazał przyprowadzić Pinokia – chciał wykorzystać go jako podpałkę. Marionetki posłusznie przyniosły urwisa. Ogniojad kicha i wybacza Pinokiowi, który ratuje swego przyjaciela Arlekina od śmierci Ogniojad nie był jednak aż tak zły na jakiego wyglądał. Widząc przestraszonego Pinokia wybaczył mu i darował życie, po czym głośno kichnął, co świadczyło, że się wzruszył. Pytał skąd jest Pinokio, a następnie kazał oficerom z drewna dorzucić do ognia marionetkę Arlekina. Wówczas Pinokio wstawia się za swym najlepszym przyjacielem. Gest ten wzrusza dyrektora i wszystkie marionetki, więc daruje życie kukiełce. Wszyscy wesoło bawią się do rana. Ogniojad daje Pinokiowi pięć złotych monet dla Dżeppetta, ale pajacyk spotyka Lisa i Kota i idzie za nimi Na drugi dzień Ogniojad wzruszony nędzą Dżeppetta ofiarował mu pięć złotych monet, które przekazał Pinokiowi. Ten, w drodze do domu spotkał kulawego Lisa i ślepego Kota. Wspomnieli, że jego ojciec cierpi z zimna. Pinokio pochwalił się im swym bogactwem. Lis bezwiednie wysunął kulawą łapę, a Kot otworzył oczy. Zaczęli przekonywać go, że ich kalectwo wynika z tego. że chcieli pilnie się uczyć. Przed oszustami ostrzega Pinokia Kos, jednak Kot szybko rozprawia się z gadatliwym ptakiem. Lis zaproponował Pinokiowi podwojenie pieniędzy, jeśli uda się z nimi do Miasta Głupców. Za miastem znajduje się Pole Cudów, gdzie z posianych monet rosną drzewa obsypane monetami. Łatwowierny pajac zdecydował się iść z nimi. strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij
Plan Wydarzeń pinokia. Plan wydarzeń 1.Mówiące drewno w pracowni Antonia. 2.Dżeppetto wykonuje pajacyka- Pinokia . 3.Ucieczka Pinokio. 4.Dżeppetto w więzieniu. 5.Pinokio idzie do szkoły. 6.Pajac w teatrze lalek. poleca 80 %. Język polski. Minęło wiele lat, Pinokio był chłopcem, miał dużo pieniędzy i zaczął szybko rosnąć. Chłopiec, gdy tylko dostał pieniądze od Wróżki, poszedł na targ i kupił sobie i swojemu ojcu piękne, ciepłe zimowe ubrania. Kupił też sporo jedzenia. Zostało mu jeszcze dużo pieniędzy. Postanowił, że odda je potrzebującym ludziom. Gdy szedł do fundacji zajmującej się biednymi osobami i zwierzętami, przed budynkiem zauważył Lisa i Kota. Siedzieli żebrząc o kawałek chleba i trochę pieniędzy. Pinokio chciał przejść obojętnie i nie pomóc chorym i głodnym. Nagle pomyślał -„a gdybym to ja, po wypluciu przez rekina, musiał zostać żebrakiem?”. Stanął i dał Lisowi i Kotu kawałek chleba, który miał w kieszeni swojej nowej kurtki. Lis i Kot jedli, aż im się uszy trzęsły i w wyniku tego zamieszania zwierzęta nie podziękowały chłopcu. Gdy Pinokio miał wejść do budynku, zza drzwi ukazała mu się postać Ogniojada i wszystkich kukiełek z teatru marionetek. Ogniojad był w fundacji, ponieważ grał pięć godzin wcześniej spektakl dla biednych. Chłopiec opowiedział znajomym swoją historię. Kiedy po godzinie rozmów Pinokio wszedł do fundacji, panowała tam ogłuszająca cisza. Na krześle siedziała piękna kobieta o niebieskich włosach. Spytała się go, co tu robi? Chłopiec zrozumiał, że to dobra Wróżka, która prowadzi fundację. Kobieta opowiedziała mu, że mieszka w budynku fundacji, bo odkąd była chora, wszystkie pieniądze wydawała na leki, została jej tylko stara fundacja po ciotce. Pinokio nie wahając się ani chwili, zapytał Wróżkę, czy z nim zamieszka. Czarodziejka początkowo odmawiała, mówiła, że nie powinna nadużywać cudzej gościnności, ale uparty chłopiec nie przestawał jej namawiać, aż w końcu się zgodziła. Gdy Wróżka spakowała swoje rzeczy, wszyscy poszli do domu. Wieczorem Chłopiec poszedł do szkoły na rozdanie świadectw końcowych. Okazało się, że ukończył szkołę z bardzo dobrym wynikiem. Gdy wrócił, czekała na niego wystawna kolacja, którą zjadł ze smakiem. Później bardzo zmęczony poszedł spać. Jak rano się obudził, uznał, że musi pójść do pracy. Po kilku tygodniach szukania zajęcia, Pinokio znalazł pracę u starego muzyka, który prowadził sklep ze starymi instrumentami. Dostawał taką sumę pieniędzy, że zdołał kupić jedzenie, zapłacić rachunki i zostało mu jeszcze na utrzymanie: Świerszczyka, Wróżki, Dżepetta i siebie. Tak mijały kolejne dni Pinokia, który zmienił się na lepsze. Swoim uśmiechem uszczęśliwiał każdego dnia swojego ojca Dżepetta i wszystkich przyjaciół. Natalia B. Spełnione marzenia Największym marzeniem Pinokia było to, aby zostać chłopcem. Tak też się stało, kiedy zmienił swoje postępowanie. Pinokio mówił, śpiewał, skakał i tańczył tak jak wszyscy chłopcy w jego wieku. Pewnego dnia postanowił, że musi odkupić elementarz i jak jego rówieśnicy, pójść do szkoły. Ale jak tu odkupić, kiedy nie ma się ani grosza? Z pomocą przyszedł mu mistrz Ogniojad, którego spotkał pewnego dnia na ulicy. Zatrudnił on chłopca w swoim teatrze marionetek. Ponieważ dzieci bardzo go lubiły, a na jego przedstawienie przychodziły coraz większe tłumy, Pinokio szybko dostał podwyżkę. Za pierwszą pensję kupił elementarz i przybory szkolne, a za następną skompletował ubrania na zimę dla siebie oraz swojego ojca. Gdy rozpoczął się rok szkolny, Pinokio z ochotą poszedł do szkoły. Tam uczył się pilnie przez cały rok. Kiedy rozpoczęły sie wakacje, chłopiec znów zaczął występować w teatrze kukiełek, dzięki temu zarobił tyle pieniędzy, że mógł zabrać ojca w daleką podróż. W drodze Dżepetto poznał panią Izabell, która jechała ze swoim synem Paolo - rówieśnikiem Pinokia. Chłopcy zaprzyjaźnili się bardzo, a i dorośli poczuli do siebie sympatię. Po pewnym czasie Dżepetto i Izabell pobrali się, a Pinokio nie dość, że miał przyjaciela, to również zyskał brata. Odtąd cała czwórka żyła długo i szczęśliwie. Oliwia T. z kl. IV ,,DALSZE LOSY PINOKIA" Dalsze losy Pinokia nie były szczęśliwe, jak się zapowiadały. Chociaż pilnie się uczył i ciężko pracował, w jego domu panowała bieda. Jego ojciec Dżeppetto bardzo się rozchorował. Nie mógł już pracować, bo bolały go ręce. Ludzie ze wsi pomagali im przeżyć. Przynosili jedzenie, drewno do kominka, lekarstwa i ubrania. Kiedy Pinokio skończył szkołę i był już dorosły, postanowił wyruszyć w świat w poszukiwaniu pracy. W porcie dostał się na statek, który pływał po morzu. Chłopiec czyścił tam podłogi, łowił ryby, sprzątał śmieci, ale za to wszystko dostawał marne grosze. Lecz pewnego dnia los się do niego uśmiechnął. Wyłowił w sieci wielką skrzynię pełną złota. Pinokio był bardzo szczęśliwy, że w końcu może wrócić do domu. Na brzegu czekał na niego ojciec, był już bardzo słaby. Chłopiec wezwał lekarza, który wyleczył staruszka. Od tamtej pory Pinokio już nigdy nie opuścił domu i ojca. Pinokio sprawił, że ich życie stało się szczęśliwe i lepsze BARTEK Ż. KL. IV Opowiadanie o dalszych losach Pinokia Pinokio, dzięki swemu dobremu zachowaniu przestał być drewnianym pajacem i stał się chłopcem. Dżepetto pouczał syna, że „-Kiedy złe dzieci zmieniają się w dobre, do ich domu wraca radość i szczęście” i było to prawdą. Od tej pory życie Pinokia i Dżepetta zmieniło się na lepsze. Pinokio był bardzo pilnym, wzorowym uczniem. Dżepetto odzyskał zdrowie i stał się wesołym człowiekiem. Doskonale sobie radził z pracą w drewnie i miał dużo sił, więc postanowił otworzyć warsztat stolarski. Gdy Pinokio był w szkole, Dżepetto pracował w warsztacie, a gdy chłopiec wrócił ze szkoły, pomagał ojcu ucząc się jednocześnie stolarstwa. Dzięki temu zaczęło im się dobrze powodzić. Pewnego dnia odwiedziła ich Wróżka. Gdy zobaczyła, jakie zaszły u nich zmiany, była pełna radości. Pinokio poprosił ją, by z nimi zamieszkała. Wróżka zgodziła się. Po niedługim czasie Dżepetto oświadczył się jej, a następnie odbyło się ich huczne wesele. Stali się wspaniałą rodziną żyjącą w zgodzie i miłości. Wróżka zajmowała się domem, Dżepetto warsztatem, a Pinokio zdobywał wykształcenie i w przyszłości został wspaniałym stolarzem, słynnym na całą okolicę. Bieda do ich domu już nie zajrzała, a zawsze gościła radość, szczęście i miłość. Tak wyobrażam sobie dalsze losy Pinokia, Dżepetta oraz Wróżki. Julia W. kl. IV ,,DALSZE LOSY PINOKIA" Po wielu przygodach i smutnych chwilach Pinokio i Dżeppetto zaczęli nowe wspólne życie. Chłopiec postanowił pilnie się uczyć i pomagać ojcu .Po wielu latach nauki, jako mądry młodzieniec, Pinokio stwierdził, że wykorzysta talent ojca i otworzy sklep z zabawkami. Wiele dzieci w miasteczku chciało mieć którąś z zabawek wykonaną przez Dżeppetta .Były one śliczne i robione z drewna. Pajacyki, klocki, kolejki znikały z półek w ciągu kilku dni. Ojciec z synem nie musieli się już martwić się o pieniądze i jedzenie. Za zaoszczędzone pieniądze pomagali biednym chłopcom, którzy nie mieli rodziców. Pinokio jak dorósł, postanowił zaopiekować się jednym z nich, aby nie zszedł na złą drogę, jak on w dzieciństwie. Pinokio swoim postępowaniem pokazał, że warto być dobrym człowiekiem, bo tylko pracą i dobrocią można osiągnąć swój cel. Mateusz Ż. kl. IV . 372 58 267 150 151 14 234 153pinokio opowiadanie jednej z przygód
