🐁 Jakie Argumenty Trafiają Do Alkoholika

Alkohol jest obecny w naszym społeczeństwie i kulturze od zawsze. Świadoma decyzja o zaprzestaniu picia wiąże się z wprowadzeniem pewnych zmian w życiu. Jeżeli spotkania towarzyskie i zajęcia w wolnym czasie są związane z piciem alkohol, trzeba będzie z nich zrezygnować. Jednak można to zrobić na rzecz takich czynności, które będą nas rozwijać, pozytywnie wpłyną na zdrowie i samopoczucie. Ogólnie rzecz biorąc, trzeźwe życie przynosi wiele korzyści, a w tym poprawę zdrowia - zarówno fizycznego jak i psychicznego. Negatywny wpływ alkoholu na organizm Spożywanie alkoholu może mieć bardzo szkodliwy wpływ na organizm i jego funkcjonowanie: Nadużywanie alkoholu negatywnie wpływa na mózg. Powoduje zmiany nastrojów i zachowań, upośledza pamięć. Podnosi ryzyko demencji i utraty pamięci, a także wystąpienia depresji. Trwałe uszkodzenia, jakie może spowodować alkohol, to między innymi zaburzenie funkcji mózgu przez brak witamy B1, upośledzenie wzroku, zespół Korsakowa. Nie tylko przewlekłe picie alkoholu, ale także upijanie się może mieć poważny wpływ na serce, prowadzić do kardiomiopatii, arytmii, zwiększa ryzyko udaru i podwyższa ciśnienie krwi. Osoby, które nadużywają alkoholu, mają obniżoną odporność i są bardziej podatne na zachorowania. Wzrasta ryzyko zachorowania na zapalenie płuc i gruźlicę. Rany goją się wolniej, dłużej trwa powrót do zdrowia po chorobie. Stany zapalne i choroby wątroby takie jak marskość wątroby, rak wątroby, alkoholowe zapalenie wątroby są powszechnie u alkoholików. Picie wpływa także na trzustkę, która wytwarza toksyczne substancje prowadzące do zapalenia trzustki i naczyń krwionośnych. Im więcej dana osoba pije regularnie i przez dłuższy czas, tym większa szansa zachorowania na nowotwory: piersi, jamy ustnej i gardła, przełyku, wątroby, okrężnicy, odbytnicy. U kobiet nawet umiarkowane picie może zwiększać ryzyko raka piersi. Alkohol może być także przyczyną krwawienia żołądka. Szczegółowe informacje na temat skutków alkoholizmu opisaliśmy w osobnym artykule, do którego lektury gorąco zachęcamy. Korzyści wynikające z rezygnacji z alkoholu Niektóre z psychicznych i fizycznych szkód wyrządzonych przez alkohol można naprawić lub poprawić. Zachowanie abstynencji prowadzi do długoterminowych korzyści zdrowotnych: Poprawa funkcjonowania pamięci, umiejętności planowania i organizacji, kontrolowania zachowań, a także czasu reakcji. Obniżenie ciśnienia krwi. Utrzymanie zdrowej masy ciała. Regeneracja uszkodzonych komórek wątroby. Zmniejszenie oporności na insulinę. Z każdym rokiem zmniejsza się ryzyko zachorowania na raka.

U osób uzależnionych od alkoholu dochodzi również do zaburzeń funkcji neuropsychicznych w obszarach m.in. związanych z pamięcią, koncentracją, uczeniem się, inteligencją, umiejętnością rozwiązywania problemów czy zdolnością do hamowania reakcji. Im dłużej trwa używanie alkoholu, tym głębsze mogą być te problemy. O nas Galeria Dlaczego my Oferta Blog Kontakt +48 517 670 054 Wyślij zapytanie Psychoza alkoholowa Psychoza alkoholowa - jak ją leczyć, ile trwa oraz jakie są objawy psychozy alkoholowej. Sprawdź jak możemy Ci pomóc. Głód alkoholowy objawy Sprawdź jakie są objawy głodu alkoholowego, sygnały ostrzegawcze oraz jego wyzwalacze. Znajdziesz również kilka sposobów na radzenie z głodem alkoholowym. Ciąg alkoholowy (cug) Utrata kontroli w piciu alkoholu w połączeniu z mało komfortowymi i ciężkimi do zniesienia objawami zespołu abstynencyjnego. Dowiesz się co to jest ciąg alkoholowy i jak sobie z tym radzić. Zapaść alkoholowa Czym jest zapaść alkoholowa, co w ogóle sprawia, że zapaść się pojawia? Dlaczego się ona pojawia? Jakie są objawy i skuteczne sposoby leczenia. Jak przestać pić alkohol Dla osób uzależnionych kontrolowanie picia alkoholu jest niesamowicie problematyczne i trudne. Jak w takim razie skończyć z piciem alkoholu i pokonać chorobę, jaką jest uzależnienie? Jak rozmawiać z alkoholikiem Jak rozmowa z osobą uzależnioną powinna wyglądać? Co powinniśmy zrobić, żeby się do niej właściwie przygotować? Znajdziesz tutaj kilka wskazówek i sposobów. Model Minnesota to metoda leczenia uzależnień, która powstała w ośrodku „Hazelden” w USA w XX w. Autorami modelu Minnesota byli psycholog oraz psychiatra. Pacjenci mieli odbywać 28-dniową terapię stacjonarną. W tym czasie terapia obejmowała główne założenia modelu Minnesota.

Jakie argumenty trafiają do alkoholika - przykładyPoniżej znajdziesz listę kilku przykładowych argumentów, które można wykorzystać podczas rozmowy z alkoholikiem:"ciężko mi będzie z Tobą żyć, skoro picie jest dla Ciebie ważniejsze""skoro wybierasz picie, to nam nie po drodze ze sobą""nie będę Ci pomagać i załatwiać za Ciebie spraw - nie chcę tego robić""lubię/kocham Cię, ale nie zgadzam się na uczestnictwo w takim życiu, które rujnuje Ciebie i mnie - nie jest to zgodne z wyznawanymi przeze mnie wartościami""jesteś moim przyjacielem, mężem, ojcem, ale albo pójdziesz się leczyć, albo wybieram inne życie - bez Ciebie".Są to bardzo proste zdania, ale trzeba mieć w sobie dużo siły, żeby je użyć. Zanim się na to zdecydujesz, pamiętaj, że musisz być w stanie zrobić to, co zapowiedziałeś osobie chorej. Nie używaj ich pochopnie, jeśli wiesz, że nie będziesz w stanie zrealizować tego, co powiedziałeś. Bardzo często zdobycie się na takie działania wymaga wsparcia bliskich osób, a także pomocy terapeutów. Nasz ośrodek jest w stanie zapewnić Ci taką pomóc alkoholowi wyjść z nałoguWiększości osób słowo "pomoc" kojarzy się z podjęciem działań na rzecz innej osoby lub sprawieniem, że ciężka sytuacja, w której osoba potrzebująca się znajduje, stanie się mniej uciążliwa. Niestety w przypadku choroby alkoholowej, będącej chorobą kłamstw i zaprzeczeń, taka pomoc zwyczajnie nie działa, a nawet może spowodować odwrotny skutek. Poniżej kilka osoba uzależniona zwymiotuje na swoje ubrania, pobrudzi je czy zniszczy, to jego bliscy piorą te ubrania i je osoba uzależniona jest pijana do tego stopnia, że się przewraca czy to w domu czy w miejscu publicznym, to bliskie osoby jej pomagają, podnoszą ją, przenoszą w inne miejsce czy kładą do choroby alkoholowej bliskiej nam osoby przed światem i tuszowanie negatywnych zachowań takiej alkoholik nie jest w stanie zwlec się rano z łóżka i iść do pracy, to jego bliscy załatwiają mu zwolnienia lekarskie lub usprawiedliwiają jego nieobecność w pracy w inny te działania zamiast pomagać, jedynie stwarzają komfort chorobie alkoholowej i pozwalają na jej dalszy rozwój. Jeżeli osoba uzależniona nie musi stawiać czoła negatywnym konsekwencjom swoich własnych zachowań, bo my robimy to za nią, to zamiast pomagać takiej osobie, tylko jej szkodzimy. W ten sposób pomagamy jedynie że ciężko jest przejść obojętnie obok problemów osoby uzależnionej i jej nie "pomóc". W końcu kochamy tą osobę i jest ona dla nas ważna. Dokładnie w tym momencie, w którym pomagamy, uruchamiają się mechanizmy jednak, że tak długo, jak długo osoba uzależniona nie odczuwa negatywnych konsekwencji swojej choroby, to nie widzi ona sensu leczenia. Dopiero wtedy, gdy będzie musiała sobie sama radzić z tymi konsekwencjami jest szansa, że zdecyduje się ona na leczenie. Oczywiście nie zawsze jest to prawda - część osób nie decyduje się na leczenie nawet wtedy, gdy ponosi negatywne konsekwencje swoich już, czego nie powinniśmy robić, gdy bliska nam osoba jest uzależniona. A co możemy zrobić?Szukając jakie argumenty trafiają do alkoholika nie zapominaj o sobieJeżeli bliska nam osoba cierpi na chorobę alkoholową, to niestety wiąże się to z tym, że sami jesteśmy zmuszeni funkcjonować na co dzień w sytuacji destrukcyjnej. Może się to wiązać z wieloma nieprzyjemnymi konsekwencjami, w tym również ze zjawiskiem osoba dotknięta współuzależnieniem nie zdaje sobie z tego sprawy. Dlaczego wspominamy o tej kwestii?Jeżeli chcemy pomóc osobie uzależnionej, to w pierwszej kolejności musimy zadbać o siebie i o własną kondycję psychiczną. Dzięki kontaktowi z psychoterapeutą lub terapeutą uzależnień będziemy w stanie zrozumieć swoją obecną sytuację, w tym siebie i motywy naszych działań,poznamy mechanizm, które odpowiadają za zjawisko współuzależnienia,poznamy odpowiedzi na pytania dlaczego cierpimy, dlaczego jesteśmy współuzależnieni, dlaczego czujemy się coraz gorzej, dlaczego ciągle musimy wszystko kontrolować, dlaczego nasze działania nie przynoszą żadnych korzyści i wiele, wiele spotkaniach osoby współuzależnionej z terapeutą, to osoba współuzależniona jest najważniejsza, a nie alkoholik. Cały proces terapeutyczny koncentruje się na osobie współuzależnionej. W trakcie takich spotkań osoba współuzależniona dowiaduje się, co powinna zrobić, żeby pomóc przede wszystkim sobie, a dopiero potem alkoholikowi. Dzięki spotkaniom z terapeutą taka osoba dowiaduje się:jak dokładnie działają mechanizmy uzależnienia,dlaczego osoba uzależniona zachowuje się w taki właśnie sposób,dlaczego tak ciężko pomóc osobie uzależnionej i dlaczego interwencje nie przynoszą praktycznie żadnych skutków,w jaki sposób pomóc radzić sobie z alkoholikiemAlkoholizm jest chorobą, która potrzebuje zamknięcia i ukrycia. Z tego względu naszym pierwszym krokiem powinno być odkrycie tej choroby. Nie należy udawać, że nic się nie dzieje, że nie ma żadnego problemu. Nie wolno ukrywać alkoholizmu. Należy jasno i otwarcie mówić o tym, że alkoholizm jest chorobą i wymaga pomagajmy poprzez ukrywanie że alkoholizmu nie leczy się w domu. Jest to poważna choroba, a żadnej poważnej choroby przecież nie leczymy samodzielnie w alkoholika nie da się racjonalnie przekonać. Nie wystarczy, że usiądziemy z nim do stołu i porozmawiamy, przedstawimy racjonalnie wszystkie fakty. Alkoholik raczej nigdy nie przyzna nam racji i nie przyzna, że potrzebuje chorej nie należy straszyć i szantażować, zwłaszcza wtedy, gdy nie jesteśmy gotowi na zrealizowanie naszych gróźb. Alkoholik szybko zda sobie sprawę, że nasze groźby nie mają żadnego pokrycia i nie będzie sobie nic z nich często alkoholik przyznaje się do swojej choroby dopiero po tygodniu czy nawet dwóch intensywnej pracy w ośrodku leczenia rzadko kiedy decydują się na leczenie, dlatego że tego chcą. Najczęściej są oni do tego zmuszeni - trafiają na leczenie pod przymusem lub pod groźbą, że utracą coś dla nich cennego (pracę, rodzinę, dom).Jakie argumenty trafiają do alkoholika kiedy chcesz przekonać go do leczeniaZdarzają się sytuację, że osoba chora, której chciałbyś pomóc nie należy do Twojej rodziny. Jest Twoim przyjacielem, współpracownikiem, kolegą czy koleżanką. Co możesz zrobić w takiej sytuacji?Przede wszystkim nie ukrywaj problemu. Porozmawiaj szczerze z osobą uzależnioną, powiedz jej, że widzisz, że ma problem i że potrzebuje leczenia. Nie pomagaj osobie chorej ukrywać jej choroby przed rodziną, nawet gdy Cię o to prosi. Ukrywanie choroby pozwala jej się dalej rozwijać. Jest to najgorsze, co możesz zrobić, dla osoby na której Ci zależy.

^{Na przykład, alkohol może prowadzić do problemów z układem pokarmowym, zaburzeń snu czy osłabienia układu odpornościowego. Co więcej, nadmierne picie ma wpływ na zdrowie psychiczne, prowadząc do depresji, lęków i innych zaburzeń.} Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 13:16, data aktualizacji: 16:14 Konsultacja merytoryczna: Lek. Beata Wańczyk-Dręczewska ten tekst przeczytasz w 6 minut Alkoholizm – czyli uzależnienie od alkoholu – ma jedną twarz, ale wiele masek. Dla niektórych alkoholik to pijak, bije żonę i jeśli nie leży w kałuży moczu pod ławką przystanku autobusowego, na pewno wraca wieczorem do domu, trzymając się płotu. Inne oblicze alkoholika to wykształcony i dobrze sytuowany człowiek sukcesu, który pije dobry alkohol w designerskim szkle. Marcos Mesa Sam Wordley / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Uzależnienie – co to takiego? Kiedy można mówić o uzależnieniu? Alkoholizm – czym jest? Alkoholizm - statystyki Alkoholizm – czynniki ryzyka Czy alkoholizm jest dziedziczny? Fazy rozwoju alkoholizmu Alkoholizm – skutki zdrowotne Alkoholizm – skutki społeczne Metody leczenia alkoholizmu Uzależnienie – co to takiego? Zgodnie z definicją Komitetu Ekspertów WHO z 1969 roku: uzależnienie (drug dependence) jest to stan psychiczny, a niekiedy także fizycznym, wynikającym z interakcji pomiędzy organizmem a środkiem uzależniającym, charakteryzujący się zmianą zachowania oraz innymi reakcjami, do których należy konieczność zażywania tego środka, w sposób ciągły lub okresowy, w celu doznania jego wpływu na psychikę, a niekiedy także po to, aby uniknąć przykrych objawów wynikających z jego braku. Tolerancja może wystąpić równocześnie. W przypadku uzależnień dość często zdarza się, że można być uzależnionym od więcej niż jednego środka. Wyróżnia się uzależnienie psychiczne, fizyczne i społeczne: uzależnienie fizyczne - proces, w którym organizm adaptuje się do danego środka i uzależnia się od niego, uzależnienie psychiczne – jest to niepohamowana potrzeba przyjmowania danego środka. Pragnienie jego zażycia staje się centralnym problemem w myśleniu człowieka, który „pożąda go” za wszelką cenę, uzależnienie społeczne - wiąże się z zażywaniem np.: narkotyków w grupie ludzi (np. subkulturze młodzieżowej). Termin „uzależnienie” używany jest w wielu różnych znaczeniach i nie ma jednej uzgodnionej naukowej definicji. Za kryteria umożliwiające określenie uzależnienia uznaje się najczęściej zachowania, które stają się nawykowe, są częste, regularne i standardowe. Zachowania te miewają często charakter krańcowy i zabierają uzależnionemu większą część czasu. Przeczytaj również: Zatrucie alkoholem metylowym Kiedy można mówić o uzależnieniu? O uzależnieniu można mówić wtedy, gdy wystąpiły 3 z pośród poniższych objawów w ciągu jednego roku (ICD 10): silne pragnienie lub poczucie przymusu zażycia substancji, trudności w kontrolowaniu zachowania związanego z zażywaniem substancji (rozpoczynanie, kończenie i rozmiary zażywania), fizjologiczne objawy stanu odstawienia, występujące, gdy picie zostało przerwane lub zmniejszone, przejawiające się specyficznym dla danej substancji zespołem abstynencyjnym oraz zażywaniem tej samej lub podobnej substancji w celu złagodzenia lub uniknięcia objawów abstynencyjnych, stwierdzenie tolerancji (potrzeby zażywania zwiększonej dawki substancji w celu uzyskania efektów poprzednio osiąganych przy pomocy mniejszych dawek), narastające zaniedbywanie innych źródeł przyjemności lub zainteresowań z powodu zażywania danej substancji, zwiększenie ilości czasu koniecznego do zdobycia lub zażywania substancji albo do usuwania skutków jej działania, zażywanie mimo wyraźnych dowodów szkodliwych następstw, takich jak uszkodzenia wątroby, stany depresyjne występujące po okresach intensywnego używania tych substancji, uszkodzenia funkcjonowania poznawczego związane z substancjami - w tych przypadkach potrzebne jest rozpoznanie, czy zażywający mógł być świadomy natury i zakresu tych szkód. Zmagasz się z uzależnieniem od alkoholu? Skorzystaj z zabiegu wspomagającego psychoterapię, jakim jest wszycie Esperalu. Redakcja poleca: Uzależnienie to choroba mózgu Alkoholizm – czym jest? Alkoholizm stanowi jeden z najpowszechniejszych problemów współczesnego świata. Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia: alkoholizm to wszelki sposób picia, który wykracza poza miarę tradycyjnego i zwyczajowego spożycia albo poza ramy obyczajowego, przyjętego w całej społeczności, picia towarzyskiego bez względu na czynniki, które do tego prowadzą. Jest to choroba, która rozwija się powoli i bardzo podstępnie. Potocznie mówi się, że alkoholizm to utrata kontroli nad spożywaniem napoi alkoholowych, które może prowadzić do śmierci. Alkoholizm jest również chorobą pierwotną, oznacza to, że jest podłożem powstawania wielu innych chorób somatycznych i psychicznych. W zerwaniu z nałogiem - również alkoholowym - pomoże Stop Nałogom - suplement diety Panaseus, który wspiera oczyszczanie organizmu, poprawia samopoczucie i chroni przed uszkodzeniami antyoksydacyjnymi. Zobacz: Spokojnie, to tylko choroba psychiczna Alkoholizm - statystyki Nadmierne spożycie alkoholu jest przyczyną 3 milionów zgonów rocznie na całym świecie, a także niepełnosprawności i złego stanu zdrowia milionów ludzi. Ogólnie szkodliwe spożywanie alkoholu jest odpowiedzialne za 5,1% globalnego obciążenia chorobami. Szkodliwe spożywanie alkoholu odpowiada za 7,1% i 2,2% globalnego obciążenia chorobami, odpowiednio, mężczyzn i kobiet. Alkohol jest głównym czynnikiem ryzyka przedwczesnej śmiertelności i niepełnosprawności wśród osób w wieku od 15 do 49 lat, stanowiąc 10 procent wszystkich zgonów w tej grupie wiekowej. Szkodliwe spożycie alkoholu spowodowało około 1,7 miliona zgonów z powodu niezakaźnych chorób w 2016 r., w tym około 1,2 mln zgonów z powodu chorób układu pokarmowego i sercowo-naczyniowego (0,6 miliona na każdy stan) i 0,4 miliona zgonów z powodu nowotworów. Zobacz: Choroby serca - choroby cywilizacyjne Alkoholizm – czynniki ryzyka Początek choroby alkoholowej jest trudny do rozpoznania. Granica pomiędzy piciem towarzyskim a piciem chorobowym jest bardzo płynna. Wpływa na to wiele czynników, jak również to, że każdy z nas reaguje na alkohol inaczej. Różnice w oddziaływaniu alkoholu zależą od ilości spożywanego alkoholu, płci, masy ciała, wieku, przyjmowaniu leków, ogólnego stanu zdrowia, czynników genetycznych, sytuacji, w jakiej spożywamy alkohol. Czynniki predysponujące do powstania choroby alkoholowej to między innymi: czynniki genetyczne, wczesna inicjacja alkoholowa, alkoholizm w domu - kiedy jedno lub oboje rodziców nadmiernie spożywało alkohol, strefa geograficzna oraz czynnik religijny, im człowiek jest młodszy tym szybciej rozwija się choroba alkoholowa, rozwój choroby uzależniony jest od wieku. Przeczytaj: Genetyczny test "na setkę" Czy alkoholizm jest dziedziczny? Według DSM-5 uważa się, że alkoholizm ma silny składnik dziedziczny, przy czym 40–60% wariancji ryzyka przypisuje się czynnikom genetycznym. Nie ma jednak prostego wzoru na wyjaśnienie alkoholizmu. Jest to choroba wieloaspektowa i złożona, więc chociaż, ktoś może odziedziczyć predyspozycje do choroby, geny nie w pełni determinują jej wynik. Sposób, w jaki czynniki środowiskowe wpływają na geny, odgrywa ważną rolę w alkoholizmie. Przebywanie w pobliżu rodziców, którzy nadużywają alkoholu, kontakt z rówieśnikami nadużywającymi alkoholu oraz picie alkoholu po raz pierwszy we wczesnym wieku, może mieć znaczący wpływ na rozwój alkoholizmu. Zobacz: Trudne dzieciństwo przyczyną alkoholizmu Fazy rozwoju alkoholizmu Wyróżnia się cztery fazy rozwoju alkoholizmu. Faza wstępna alkoholizmu - przed alkoholowa: picie w celu utrzymania równowagi, dochodzi do uzależnienia psychicznego, wzrost tolerancji na alkohol, z reguły nie upija się, ma zachowaną kontrolę nad piciem. Faza ostrzegawcza alkoholizmu – zwiastunowa: pojawiają się przerwy w życiorysie, wzrost koncentracji na alkoholu, picie alkoholu w samotności, unikanie rozmów na temat picia alkoholu, organizowanie okazji do picia alkoholu, poczucie winy z powodu nadużywania alkoholu, przeżywanie objawów „ciężkiego kaca”, zaburzenia pamięci. Faza krytyczna alkoholizmu - ostra: objawy głodu alkoholowego, utrata kontroli nad ilością spożywanego alkoholu, usprawiedliwianie się, obwinianie otoczenia i reagowanie na nie agresją, zaniedbywanie rodziny, pracy, codziennych obowiązków, gromadzenie alkoholu, stałe uzupełnianie poziomu alkoholu w organizmie, koncentracja życia wokół picia alkoholu, osłabienie popędu seksualnego. Faza przewlekła alkoholizmu - chroniczna: okresy wielodniowego picia tzw. „ciągi picia”, brak zasad moralnych, spadek tolerancji na alkohol, obecność wszystkich objawów uzależnienia, napady drgawkowe, psychozy, zaburzenia pamięci, alkoholik spychany jest na margines społeczny. Redakcja poleca: Polak to alkoholik. Jesteśmy w czołówce Europy Alkoholizm – skutki zdrowotne Nadmierne spożywanie alkoholu powoduje wiele konsekwencji zdrowotnych, społecznych, rodzinnych oraz zawodowych. Skutki zdrowotne to między innymi zaburzenia: układu krążenia - nadciśnienie tętnicze, udar mózgu, niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu serca, choroba wieńcowa, powstają liczne uszkodzenia mięśnia sercowego, dochodzi do powiększenia serca i obrastania tkanką tłuszczową, układu pokarmowego - podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej, powstawanie nadżerek, żylaki przewodu pokarmowego, owrzodzenia żołądka, nudności, mdłości, zgaga, biegunki, stymuluje wytwarzanie się enzymów trawiennych, niszczy błonę śluzową wyścielającą żołądek, choroba refluksowa przełyku, przewlekłe zapalenie trzustki, rak trzustki, stłuszczenie, zapalenie, zwłóknienie wątroby, niewydolność wątroby, marskość wątroby, rak wątroby, układu oddechowego - przewlekłe zapalenia błony śluzowej tchawicy i oskrzeli, które w następstwie prowadza do wyniszczenia rzęsek i gruczołów śluzowych. Konsekwencją tego jest zwiększona podatność na infekcje górnych dróg oddechowych, układu moczowego - wzrost poziomu kwasu moczowego we krwi, ostra niewydolność nerek, układu hormonalnego - nieprawidłowe wydzielanie hormonów: testosteronu i luteotropiny, zmniejszenie ruchliwości plemników, zaburzenia potencji, zaburzenia miesiączkowania, niepłodność, nieprawidłowe wydzielanie hormonów tarczycy, nowotwory - nowotwór wątroby, gardła, krtani, przełyku, u kobiet rak piersi i sutka, skóra - zmiany skórne, szybsze starzenie się, żółtawy kolor skóry. Skutki zdrowotne ze względu na stężenie alkoholu we krwi: 0,3 - 0,5 promila: upośledzenie koordynacji wzrokowo-ruchowej, zaburzenia równowagi, euforia, obniżenie krytycyzmu, 0,5 - 0,7 promila: zaburzenia sprawności ruchowej, obniżenie samokontroli, fałszywa ocena sytuacji, pobudzenie, gadatliwość, 0,7 - 2,0 promila: zaburzenia równowagi, opóźnienie czasu reakcji, obniżenie progu bólu, spadek sprawności intelektualnej, drażliwość, obniżona tolerancja na innych, pobudzenie seksualne, 2,0 - 3,0 promila: głębokie upojenie alkoholowe - zaburzenia mowy, spowolnienie równowagi, senność, brak kontroli nad swoim zachowaniem, przewracanie się, 3,0-4,0 promila: ciężkie zatrucie alkoholowe - spadek ciśnienia krwi, obniżenie temperatury ciała, zanik odruchów fizjologicznych, powyżej 4,0 promila: zaburzenia czynności układu naczyniowo- ruchomego, śpiączka zaburzenia czynności układu oddechowego. Jest to stan zagrażający życiu człowieka. Monitoruj zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu poprzez wykonanie AlcoTESTu, który w wygodny i bezpieczny sposób kupisz na Medonet Market. Alkoholizm – skutki społeczne Społeczne konsekwencje nadmiernego spożywania alkoholu rozumiane są, jako niebezpośrednie następstwo oddziaływania alkoholu na zdrowie człowieka, ale na otaczający go świat oraz na pozostałych ludzi w społeczeństwie. Do omawianych skutków można zaliczyć: rezygnacja z kontroli nad swoim życiem codziennym (zaniedbywania w wychowaniu i edukacji dzieci, niestabilność w związku, utrata pracy, bieda), wzrost agresji wobec najbliższego otoczenia, zerwanie więzi rodzinnych i przyjacielskich, naruszenia prawa, marginalizacja w społeczeństwie, upadek kultury życia codziennego, wulgaryzacja języka. Skutki zawodowe alkoholizmu: nieobecność w pracy, nagminne spóźnienia, wypadki w pracy, osłabienie zdolności do pracy. Metody leczenia alkoholizmu Zasadniczą metodą leczenia uzależnienia w zakładach lecznictwa odwykowego jest psychoterapia uzależnienia, natomiast postępowanie medyczne ma wymiar wspomagający psychoterapię uzależnienia i jest nakierowane głównie na leczenie alkoholowych zespołów abstynencyjnych oraz farmakologiczne wsparcie psychoterapii. Programy terapeutyczne alkoholizmu, oparte są w większości na: podejściu terapii behawioralno-poznawczej, idei i doświadczeniach Wspólnoty Anonimowych Alkoholików, Większość programów integruje różne podejścia psychoterapeutyczne, z przewagą behawioralno-poznawczego. Podstawowe cele psychoterapii alkoholizmu: zachowanie trwałej abstynencji, poprawa zdrowia psychicznego i fizycznego, nabycie umiejętności potrzebnych do rozwiązywania problemów emocjonalnych i społecznych. Czas niezbędny do przeprowadzenia skutecznej terapii to 18-24 miesiące. Pierwszy, podstawowy etap psychoterapii uzależnienia od alkoholu w zakładach stacjonarnych i oddziałach dziennych trwa od sześciu do ośmiu tygodni, natomiast w placówkach ambulatoryjnych od czterech do sześciu miesięcy. Cały cykl psychoterapii uzależnienia trwa do dwóch lat i obejmuje do 240 godzin terapii grupowej i do 50 godzin terapii indywidualnej w ciągu roku. Po zakończonej terapii stacjonarnej osoby uzależnione, w celu kontynuowania leczenia, kierowane są do dalszej psychoterapii w zakładach ambulatoryjnych oraz do grup samopomocowych Anonimowych Alkoholików i klubów abstynenta. Czas leczenia w Oddziałach Leczenia Alkoholowych Zespołów Abstynencyjnych nie przekracza 10 dni, jednak w zależności od nasilenia objawów może się wydłużyć. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. Teraz z e-konsultacji możesz skorzystać także bezpłatnie w ramach NFZ. alkoholizm nadużywanie alkoholu alkohol psychoterapia Metody leczenia alkoholizmu Leczenie alkoholizmu uzależnienie terapia uzależnień leczenie uzależnień "Wszywka" na alkoholizm? Terapeuci uzależnień są jednogłośni "Wszywki" popularnie nazywane "esperalem" nie są skutecznym rozwiązaniem terapeutycznym, ale dla prywatnych gabinetów to wciąż świetny interes. "Zaszycie" się... Edyta Brzozowska Cichy udar mózgu - co to, przyczyny, objawy, czynniki ryzyka. Czy można go rozpoznać i jak mu zapobiegać? Cichy udar mózgu, podobnie jak udar niedokrwienny, wywołuje skrzep, który zablokował naczynie krwionośne, odcinając dopływ krwi do komórek nerwowych. Jednak cichy... Monika Zieleniewska Cukrzyca typu 2 nie musi zależeć od otyłości. Ważny jest inny czynnik Cukrzyca typu 2 nie musi być spowodowana otyłością. Może ją wywoływać zbyt duża ilość tkanki tłuszczowej, nawet u osób niemających nadwagi. Remisja cukrzycy typu... Nawet po szczepieniu jesteśmy narażeni na zakażenie COVID-19. Decydują o tym cztery czynniki Chociaż szczepionka znacznie zmniejsza ryzyko zachorowania na COVID-19, niektórzy nawet po otrzymaniu dwóch dawek wciąż mogą się zarazić. Istnieje kilka... Diana Szwajcer Czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych Podwyższony poziom cholesterolu LDL dotyczy co drugiego Polaka [1]. Długotrwały stan hipercholesterolemii to główny czynnik rozwoju chorób sercowo-naczyniowych, a... Dlaczego zaszczepieni zarażają się wariantem Delta? Naukowcy wyjaśniają Czwarta fala pandemii wywołana została przede wszystkim przez wariant Delta koronawirusa. Liczba infekcji była bardzo duża, nawet w krajach o wysokim stopniu... Adrian Dąbek Uczulenie na nikiel - objawy, czynniki ryzyka, środki ostrożności Nikiel to srebrzystobiały metal, z którym mamy styczność praktycznie na co dzień, ponieważ często można występuje w wyrobach biżuteryjnych, ale także w... Karolina Gomoła Gdzie przybywa najwięcej zakażeń COVID-19? Te wykresy wszystko tłumaczą Ostatniej doby odnotowano w Polsce 528 nowych zakażeń koronawirusem. W woj. mazowieckim zachorowań było 91, w lubelskim 69. Inaczej to wygląda, gdy się spojrzy na... Adrian Dąbek Komu grozi ciężki przebieg COVID-19? Naukowcy znaleźli kilka czynników Koronawirus. Co wpływa na ryzyko ciężkiego przebiegu COVID-19? Naukowcy wiedzą coraz więcej. Kilka miesięcy temu odkryto, że nasze geny mają wpływ na to, w jaki... PAP Kiedy na siłowniach rośnie ryzyko zakażenia COVID-19? CDC wskazuje kluczowy czynnik Ryzyko rozprzestrzeniania się COVID-19 w siłowniach czy centrach fitness zależy od wielu czynników. Amerykańska CDC właśnie opublikowała badania, które wskazują... Monika Mikołajska

Jak podają statystyki, Polki piją coraz więcej i coraz częściej. Po alkohol sięgają coraz młodsze kobiety i dziewczęta. Według PARPA poziom ich picia zbliża się do poziomu picia mężczyzn. A przecież alkohol działa na kobiety inaczej i w tym aspekcie o równości nie ma mowy. O tym, dlaczego kobiety trudniej jest leczyć, choć

To pytanie zadaje sobie niejeden członek rodziny alkoholowej, najczęściej żona alkoholika, która marzy o tym, że mąż przestanie pić. Kiedy chcesz pomóc alkoholikowi, to tobie najczęściej towarzyszy subiektywne poczucie problemu. To tobie przeszkadza picie, które komplikuje relacje rodzinne i przyczynia się do trudności finansowych. Osoba uzależniona od alkoholu może mieć tylko mgliste wrażenie, że sprawy wymykają się spod kontroli, a nierzadko w ogóle nie dostrzega problemu w tym, że nadużywa alkoholu. Nie rozumie, że musi zrobić coś z nałogiem alkoholowym, szczególnie gdy nalega się na leczenie odwykowe. Alkoholik usilnie zaprzecza, że jest alkoholikiem. W oczach alkoholika osoby, które chcą mu pomóc, czepiają się, przesadzają, wyolbrzymiają całą sytuację. Jawią się jako wrogowie, a nie jako pomocnicy i sojusznicy. Co robić, by pomoc dla alkoholika była skuteczna? spis treści 1. Paradoksy pomocy udzielanej alkoholikowi 2. Współuzależnienie 3. Rady, jak pomóc osobie uzależnionej od alkoholu Zobacz film: "Coraz więcej Polaków cierpi na depresję" 1. Paradoksy pomocy udzielanej alkoholikowi Niejedna żona alkoholika zastanawia się, jak wyglądałoby życie rodzinne, gdyby małżonek przestał pić. W przypływie żalu i złości wytacza argumenty w stylu: „Gdybyś mnie kochał, już dawno skończyłbyś z tym alkoholem”. Niestety, tego typu słowa przynoszą tylko skutek diametralnie inny od zamierzonego – wzmacniają u alkoholika poczucie winy, które będzie chciał zapić. Zachowanie alkoholika nie stanowi przejawu jego złej woli, to skutek choroby. Jego emocjami, myśleniem, wolą zaczął rządzić nałóg alkoholowy o wielkiej mocy uzależniającej, z którego trudno się wyrwać. Alkohol staje się sposobem na smutek, nudę, wstyd, stres, rutynę. Mechanizm uzależnienia polega na tym, że etanol wyłącza negatywne emocje, dając w zamian, przynajmniej na krótko, te pozytywne – radość, rozluźnienie, beztroskę. Po wytrzeźwieniu człowieka ponownie dopada przygnębienie, na które „lekarstwem” staje się kolejna flaszka czy piwo. Osoba uzależniona od alkoholu, zmieniając pod wpływem napojów wyskokowych złe emocje na te przyjemne, wychodzi z założenia, że wszystko jest w porządku i nie ma ochoty niczego zmieniać w swoim życiu. Dlatego najlepsza pomoc alkoholikowi to ta, która polega na konfrontacji alkoholika z rzeczywistością po wytrzeźwieniu. Niech doświadczy skutków swojego pijaństwa, np. obudzi się na ławce w parku bez zegarka i butów, zapłaci mandat za jazdę pod wpływem, zbierze naganę od szefa za to, że nie pojawił się w pracy po suto zakrapianej imprezie z kolegami. Każde negatywne doświadczenie nietrzeźwości będzie dla alkoholika sygnałem, że picie alkoholu wcale nie jest atrakcyjne i stanowi poważny problem, który generuje inne trudności – kłopoty w relacjach z rodziną czy na gruncie zawodowym. Niestety, wiele osób, które chcą pomóc alkoholikowi wzmaga wysiłki, by zatuszować problem i by o alkoholizmie w rodzinie nie dowiedziało się lokalne otoczenie. Zamiast nazwać problem „chorobą alkoholową” i pozwolić doświadczyć alkoholikowi negatywnych konsekwencji nadużywania alkoholu, robią zgoła zupełnie coś innego. Chronią alkoholika, usprawiedliwiają jego pijaństwo, chowają przed nim alkohol, zaprzeczają, że w ogóle ma jakikolwiek problem z alkoholem. W ten sposób alkoholik czuje się „rozgrzeszony” i może nadal bezkarnie pić. Nierzadko osoby, które chcą wyrwać alkoholika z sideł nałogu, nieświadomie stają się pomocnikami w piciu i przyczyniają się do odwlekania decyzji o zaprzestaniu picia, gdyż stają się współuzależnione. 2. Współuzależnienie Najczęściej ofiarami współuzależnienia (koalkoholizmu) padają żony alkoholików. O ile mąż-alkoholik jest uzależniony od środka chemicznego – etanolu, o tyle jego żona staje się uzależniona od męża-alkoholika. Staje się nadopiekuńcza, lituje się nad małżonkiem, rozpacza, ciągle się zamartwia, podejmuje nową pracę, by spłacić zobowiązania finansowe partnera, każe kłamać dzieciom, że tata jest chory, zaprzecza alkoholizmowi, zaniedbuje siebie i dzieci, ignoruje własne potrzeby. Współuzależnienie wymaga współtrzeźwienia. Dopóki żona alkoholika nie zrozumie, że nie pomaga mu, zabezpieczając go przed negatywnymi konsekwencjami nietrzeźwości, dopóty alkoholik będzie pił. Koalkoholizm to szereg nieświadomych zachowań partnera osoby uzależnionej od alkoholu, który próbuje przystosować się do patologicznej sytuacji. Niestety, współuzależnienie mnoży kolejne patologie i kłopoty. Rodzinie wówczas przychodzi borykać się nie z jednym, ale z dwoma uzależnieniami – alkoholizmem i koalkoholizmem. Żona podejmuje wysiłki w dobrej wierze – ma nadzieję, że w ten sposób ułatwi mężowi wychodzenie z nałogu. Niestety, jej starania przynoszą odwrotny skutek – nieświadomie podsyca chorobę alkoholową. Poświęca się, troszczy, wymusza obietnice, kłamie, pilnuje – wszystko na nic. By pomóc alkoholikowi, trzeba przestać się starać i przyznać się, że jest się bezsilnym oraz poszukać fachowej pomocy. Pomaganie alkoholikowi to niewdzięczna rola, bo osoba uzależniona od alkoholu będzie zawzięcie walczyła o swoje picie. Decydując się na pomoc alkoholikowi, warto pamiętać, że to praca na lata, a nie na jedną rozmowę. Alkoholik nie zmieni się pod wpływem jednej, nawet najbardziej burzliwej, awantury. Niektórzy twierdzą wręcz, że na własną rękę nie da się pomóc alkoholikowi, bo można tylko zaszkodzić samemu sobie. Zachęcają, by pomocy szukać w specjalistycznych ośrodkach, np. wspólnotach AA, ośrodkach terapii uzależnień, ośrodkach odwykowych itp. Wykaz wszystkich placówek w Polsce, które niosą pomoc osobom uzależnionym od alkoholu i ich rodzinom można znaleźć na stronie internetowej Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych (PARPA). 3. Rady, jak pomóc osobie uzależnionej od alkoholu Jak pomóc, by nie szkodzić i nie wzmacniać rozwoju nałogu? Oto kilka sugestii i rad, o których warto pamiętać, decydując się na wsparcie dla alkoholika: Zaakceptuj, że alkoholizm to choroba przewlekła! Nie traktuj nałogu jako wstydu i hańby dla rodziny czy czegoś, co trzeba ukrywać przed światem. Nie traktuj alkoholika jak niegrzeczne dziecko, które trzeba ukarać za brak dyscypliny i niesubordynację! Nie przyjmuj obietnic alkoholika, kiedy zdajesz sobie sprawę, że nie są możliwe do spełnienia! Alkoholik może zadeklarować chęć „kosmetycznych zmian”, np. zapewni, że zmieni rodzaj trunków na słabsze. Nie licz na radykalne zmiany pod wpływem jednej kłótni czy szantażu, że odchodzisz. Bądź konsekwentna! Jeśli powiedziałaś, że coś zrobisz, zrób to. Nie strasz, że odejdziesz, kiedy nie jesteś na to gotowa. Nie masz tak naprawdę żadnego silniejszego argumentu niż chęć napicia się przez alkoholika. Nie rób wyrzutów, nie wdawaj się w konflikty, nie praw kazań, zwłaszcza gdy alkoholik jest nietrzeźwy. On już wszystko wie, co chcesz mu uzmysłowić. Takie zachowanie prowokuje tylko do dalszych kłamstw i składania obietnic bez pokrycia. Nie oczekuj natychmiastowego i szybkiego wyjścia z nałogu! Alkoholizm to choroba przewlekła, a nawet wieloletnie okresy abstynencji nie dają gwarancji, że choroba nie wróci. Nie sprawdzaj, ile alkoholik pije, nie chowaj ani nie wylewaj alkoholu – to tylko skłoni alkoholika do jeszcze bardziej desperackich prób zdobycia alkoholu i szukania okazji, by się napić. Nie pij z alkoholikiem z nadzieją, że wypije mniej – oddalasz tylko jego decyzję o leczeniu odwykowym. Nie daj się okłamywać alkoholikowi, nie wierz jego kłamstwom i obietnicom, gdyż w ten sposób pozwalasz mu uwierzyć, że jest w stanie przechytrzyć swoich bliskich. Staraj się dawać alkoholikowi wsparcie i miłość. Doceniaj jego próby wytrwania w trzeźwości. Pamiętaj, że alkoholizm to choroba, a za chorobę nie powinno się nikogo besztać. Najbardziej pomożesz alkoholikowi, zostawiając go w spokoju – nie nalegaj na odwyk, nie krzycz, nie płacz, nie błagaj, nie załatwiaj zwolnień lekarskich, nie pożyczaj pieniędzy, nie sprzątaj po jego pijackich imprezach, nie lecz kaca. Niech pije na własną odpowiedzialność. Im szybciej sięgnie dna, tym większe prawdopodobieństwo, że szybciej zechce się od niego odbić, by zacząć zdrowieć. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy . 223 30 27 220 189 28 400 229