To następnym razem jak się go spytasz to powiedz,żeby się nie wstydził i się przyznał ,że patrzy, bo to nic takiego,że każdy się patrzy na kogo chce. ale wiesz jak jesteście ze sobą to chłopak Cię kocha. :) Ty tak samo możesz się patrzeć na innych chłopców zobacz jak zareaguje.
1 MIESIĄC ŻYCIA – PATRZENIE NA TWARZ I OBIEKTY W pierwszych miesiącach życia dziecko poznaje świat przede wszystkim w odpowiedzi na reakcje z otoczenia. Stymulacje, jakie dostarczają im rodzice oraz otoczenie są niezwykle istotne i warunkują prawidłowy rozwój poznawczy. Niemowlę poznaje świat poprzez swoje zmysły, dlatego bardzo ważne jest, by dostarczyć mu wrażeń na poziomie każdego zmysłu. Tutaj trzeba również zachować ostrożność, gdyż łatwo przesadzić w drugą stronę i przestymulować maluszka. Układ nerwowy tak małego dziecka jest jeszcze bardzo niedojrzały i nadwrażliwy, dlatego z umiarem trzeba dozować mu nowe wrażenia. Jednym z najszybciej dostrzeganych przez rodziców zaburzeń zmysłowych jest zaburzenie zmysłu wzroku. Tutaj rodzice już w pierwszych miesiącach potrafią zauważyć, że ich maluszek nie patrzy na twarz, nie obserwuje przedmiotów i nie interesuje się otoczeniem. Rodzice często zgłaszają się do mnie na konsultacje z pytaniem czy wzrok ich dzieci rozwija się prawidłowo. Postanowiłam więc rozwiać wszystkie wątpliwości i opisać dokładny rozwój spostrzegania wzrokowego. Podparłam się naukowymi publikacjami oraz własnym doświadczeniem w pracy z dziećmi. Wyniki badań pokazują, że noworodki mają tendencję do częstszego patrzenia się na obiekty tworzące jakiś wzór. Najpierw dostrzegają kontrastowe kolory i krawędzie (czarny, biały). Patrzą wtedy na styk tych dwóch kolorów i w ten sposób poznają kształty. W przyszłości ta umiejętność pozwoli im łapać zabawki i określać ich położenie. Miesięczne dziecko powinno: Skupiać wzrok na twarzy osoby dorosłej Śledzić ruch przedmiotu po łuku 90 stopni Reagować wzmożoną czujnością na ruch. Skupiać wzrok podczas leżenia na twarz lub kontrastowym przedmiocie. Brak tych umiejętności uniemożliwi nabywanie innych ważnych umiejętności w późniejszym okresie. Jest więc to podstawa, którą dziecko powinno osiągnąć, by rozwijać się prawidłowo. Wiek dziecka na opanowanie tych umiejętności jest często rozbieżny, dlatego przy lekkich opóźnieniach nie jest to powód do niepokoju. Jeśli natomiast kolejne tygodnie upływają a nasz maluch nie opanował patrzenia na twarz i przedmioty kontrastowe to należy jak najszybciej rozpocząć poniższe ćwiczenia: Przygotowanie do ćwiczeń: Wyciszenie otoczenia – przed rozpoczęciem zabawy należy wyciszyć otoczenie. Wyłączmy radio, telewizor (najlepiej, aby przy dziecku w ogóle nie oglądać telewizji i nie słuchać radia, ale o tym w innym artykule). Zamknijmy również okna i zadbajmy o względny spokój. Ułatwi to dziecku skupienie się na nas. Zwiększenie kontrastów – jak wyżej opisałam, noworodek dostrzega mocno kontrastowe kolory. Najlepiej sprawdza się czarny i biały, również czerwony. Zadbajmy o to, by tych kolorów było jak najwięcej podczas ćwiczeń. Pomalujmy usta na czerwono (zwalniam ojców z tego zalecenia 😊 ). Jeśli mamy blond włosy to załóżmy czarną bluzkę, a najlepiej golf. Brunetkom polecam jasną odzież. Połóżmy Maluszka na białym prześcieradle. Ćwiczenia: SKUPIANIE WZROKU NA TWARZY Połóżmy Maluszka na prześcieradle i nachylajmy się do niego w odległości ok 15 cm. Mówmy powoli sylaby. Jak dziecko opanuje już patrzenie na nas to można powoli przesuwać się w bok, aby śledziło nas wzrokiem ZASŁANIANIE TWARZY Patrząc na dziecko zasłońmy twarz owalną kartką czarną lub białą. Potem odsłaniajmy twarz. Można przykleić też na kartkę wielkie oczy i pokazywać dziecku. ZABAWY NA BRZUSZKU Podczas leżenia na brzuchu przesuwajmy czerwony lub czarny klocek po prześcieradle blisko oczu dziecka. CODZIENNE CZYNNOŚCI Podczas rutynowych czynności patrzmy w oczy dziecka. Zbliżmy twarz. Przewijając malucha mówimy do niego, uśmiechajmy się, przysuwajmy. Podczas karmienia, gilgotania, kąpania – każda czynność powinna uczyć Malucha patrzenia na twarz, za każdym razem nawiązujmy więc interakcję. Uwaga! Nawet przy nocnym karmieniu, postarajmy się nie zamykać oczu 😊 Opisane ćwiczenia świetnie stymulują postrzeganie wzrokowe. Warto ustalać sobie kilka razy dziennie takie 10 – 15 minutowe „zabawy”. Jeśli po upływie tygodnia, dwóch nie będzie żadnych postępów to należy udać się do specjalisty – pediatra, psycholog lub nawet pedagog na pewno pomoże ocenić, czy maluszkowi potrzebne jest wsparcie. Opracowała: Anna Kańciurzewska psycholog dziecięcy Żródła: Jan Strehlau „Psychologia Akademicka” tom II Cieszyńska, M. Korendo „Wczesna interwencja terapeutyczna”
Mój kolega się na mnie patrzy . Na lekcji mój kolega siedzi na przeciw mojej ławki tzn. on siedzi w pierwszym rzędzie w drugiej ławce a ja siedzę w środkowym rzędzie w drugiej ławce. I on opiera głowę na łokciu i patrzy się na mnie.
Próbuję wyobrazić sobie sceny z dzisiejszej Ewangelii. Jezus wchodzi do świątyni, bierze Księgę Izajasza, czyta, odkłada i zaczyna mówić. Jak długo? Nie wiemy, ale znamy dobrze podobny scenariusz… Każda Msza św. ma w sobie przecież podobne elementy. O jakości i długości dzisiejszych kazań pisał tu nie będę, ale próbuję sobie wyobrazić miny tych, którzy słuchali Jezusowego kazania. Święty Łukaszu Ewangelista zwraca uwagę na kilka szczegółów: ,,Wszyscy przyświadczali Mu (dziś powiedzielibyśmy, że potwierdzali Jego słowa) i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego.” A zatem Jezus swoich słuchaczy po prostu zachwyca i fascynuje. Zadziwia. Pobudza do myślenia. To prawda, że później będą mówić, iż ,,jest to syn cieśli”, ale póki co Jezusowa mowa porywa słuchających. Śmiało można powiedzieć, że Jezus jest najlepszym do naśladowania wzorem w każdej dziedzinie – również w dziedzinie homiletyki. Kazania i homilie głosił jak nikt inny. Głosił z mocą – właśnie tego możemy się od Niego uczyć my – kaznodzieje. A czego możemy się uczyć od tłumów, które Go słuchały? Ewangelia nam podpowiada – ,,oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione.” Utkwić swój wzrok w Jezusie to – jak czytamy w jednym ze słowników – zatrzymać swój wzrok na Panu, wbić w Niego swoje oczy. Często – podnosząc Ciało Chrystusa w czasie konsekracji i ukazując Je wiernym – zastanawiam się, dlaczego właśnie wtedy tak wiele osób (wydaje się, że zdecydowana większość obecnych w kościele) opuszcza głowę i patrzy w posadzkę. Pytam – dlaczego? Czy nie po to kapłan podnosi Ciało Chrystusa, by ludzie mogli Je ujrzeć? Czy nie po to, by mogli – tak jak ci z Ewangelii – utkwić swój wzrok w Mistrzu? Tak, właśnie po to… To znów pewnie jakieś niedopatrzenie księży. No bo który ksiądz kiedyś wyjaśnił ludziom sens tego jakże ważnego gestu? Przyznam, że ja nigdy żadnego kazania na ten temat nie słyszałem. A szkoda, bo przecież każdy z nas potrzebuje popatrzeć na Jezusa. Więcej, każdy z nas potrzebuje ciągłego wpatrywania się w Mistrza !!! Tylko wtedy, gdy będziemy Go słuchać i patrzeć na Niego, nie pogubimy się na ścieżkach naszego życia. Nawigacja wpisu
Ignacy Loyola – jak Bóg na mnie patrzy – Jubileuszowy Rok Ignacjański. 16 września, 2021. Ileż miejsca w sercu i duchowości św. Ignacego Loyoli zajmuje spojrzenie. Tak wiele od sposobu patrzenia zależy. Rekolekcje mają porządkować spojrzenie na Boga, Jego obecność i działanie, na siebie samego i drugiego i na to, co dzieje się
„- Mamo, bo on się na mnie dziwnie patrzy. – Choć nie będziemy się zadawać z patologią.”Znajome?Dla mnie nie i gdyby nie napisała mi tego moja czytelniczka nigdy bym nie pomyślała, że takie historie mogą mieć miejsce. Nigdy bym nie przypuszczała, że ludzie są tacy okropni. Ja wiem, że lubimy oceniać po okładce, chamsko obrażać, komentować, ale żeby tak małemu dziecku powiedzieć prosto w twarz, to już raczej nie można nazywać tej osoby człowiekiem. Zwierzęciem pewnie też nie, bo one też mają godność i potrafią się zachować, czasem bardziej ludzko niż ludzie.„Do tej pory pamiętam gdy syn próbował się pobawić na placu zabaw z dziewczynką której nie znał, zbliżył się by ją zobaczyć (miał ok 2 lat, a u nas okuliści tak małych dzieci nie są wstanie zbadać dobrze). Ona się rozpłakała bo nie wiedziała o co chodzi – przyglądał się dzieciom znacznie bliżej niż inne, ba bardzo blisko.. dzieci nie rozumiały i go odrzucały. „Mamo, bo on się na mnie dziwnie patrzy.” Słowa jej mamy bardzo mnie zabolały: „choć nie będziemy się zadawać z patologią.”Opisuje mi mama tego cudownego Skarba, który od małego zmaga się tylko z „genetyczna postępująca wada wzroku składająca się z zeza, silnego oczopląsu, astygmatyzmu odwrotnego, szczeliny tarczy nerwu wzrokowego, małoocza jednego oka oraz krótkowzroczności. Patent polega na tym, że prawe oko widzi bardzo słabo (z ok 15-20 cm jest w stanie rozpoznać ruch i ewentualnie policzyć palce u pokazywanej ręki) drugie oko widzi lepiej (sporo lepiej bo tablica czytana z normalnej odległości to dwa/trzy rzędy od góry w zależności od rodzaju tablicy) oprócz tego mamy astmę oskrzelową, AZS, torbiel w lewej półkuli mózgu i przerośnięte migdały. Chodzimy na szczęście tylko do 6 poradni: okulista, laryngolog, pulmonolog, alergolog, ortopeda, neurolog.”Wylicza dzielna mama, która od samego początku stara się pokazać jak najwięcej temu Skarbowi, bo nie wie czy w przyszłości będzie mu dane zobaczyć coś więcej.„Zaczynaliśmy od obecnie mamy -6. Jest coraz gorzej i prawdopodobnie straci wzrok.” Czytam to za każdym razem z ogromnym podziwem i szacunkiem do tych wojowników, którzy oprócz trudów, które im podarował los, zmagają się jeszcze z głupota ludzką. Niestety dzieci są naszym odzwierciedleniem, powielają nasze zachowania i najczęściej to wychodzi w kontaktach. Najgorsze jest jedna dla mnie patrzenie, słuchanie, czytanie o tym jak to dorosły, pełnoletni osobnik, posiadający w dodatku dzieci potrafi skrzywdzić inne, niczemu nie winne dziecię. To boli. To jest jednak bardzo prawdziwe.„W sklepie gdy wybieraliśmy prezent dla dziadka, a syn chciał bliżej zobaczyć zegarki przez szybkę wystawową praktycznie przykleił do niej nos i „urocza” ekspedientka skomentowała, żebym dziecko lepiej wychowywała, bo ona to będzie musiała czyścić. Standardowe teksty „czemu on tak blisko patrzy wzrok sobie zepsuje”. Bardzo często syn musi czegoś dotknąć żeby to lepiej zobaczyć. (…) Dzieci często się z niego śmieją, że czegoś nie widzi, nie złapie, nie trafi w coś ale wydaje mi się że już się zrobił na tyle silny że daje rade.. Nie chodzimy do zoo czy do muzeum.. nic nie widzi z takiej odległości, a dotykać nie wolno.. ”Ten Słodziak poznaje świat za pomocą dotyku i wzroku, który ma bardzo ograniczony i który cały czas się pogarsza. Jak mogliście przeczytać wyżej, jedyną szansą dla niego jest podejście jak najbliżej się da do przedmiotu, osoby itp aby coś zobaczyć. Tak walczy, z postępującą wadą i chce jak najwięcej świata zobaczyć. Jednak wiele z nas tego nie rozumie. Nie potrafi ogarnąć, że coś takiego może mieć miejsce. A jednak to istnieje i przydarza się takim zanim kogoś ocenisz, powiesz coś niemiłego, pomyśl. Bo nigdy nie wiesz z czym ta druga osoba się zmaga. I nigdy nie wiesz, czy Ty też kiedyś nie będziesz w podobnej sytuacji. Takich ludzi trzeba podziwiać i dać im możliwość normalnego mowa jest srebrem, a milczenie złotem.„Dzieci w piaskownicy nie rozumiały, że maluch nie chce im czegoś zniszczyć tylko zobaczyć więc go odpychały, a mi było cholernie przykro. Z uporem maniaka jednak chodziliśmy na ten sam plac zabaw i w którymś momencie syn się nie dał i mnie był to znak że sobie poradzi, że się uda.”
w oczach mężczyzny – gdy patrzy na partnerkę z pasją, żądzą. Po pewnym czasie w związku kobieta, która zna już swojego partnera, jest w stanie odróżnić, kiedy seks jest mechaniczny, a kiedy on faktycznie jej pragnie. Zmienia mu się barwa głosu, szepcze do ucha, mówi o swoich i jej potrzebach.
Dlaczego on się na mnie patrzy?Nie ma dnia żeby się na mnie nie popatrzył. Często jest tak że jak się na niego popatrze to przececuje włosy i się odwraca. raz to zagadnełam . kiedy siedziałam na przerwie on przyszedł i siadnął naprzeciwko mnie i się patrzył . boi tam siedział taki kolega który mi lubi dokuczać i ja bez przerwy spadaj a on się popatrzył i był smutny. o co mu chodzi ? Daje nam za pomoc
. 135 302 456 41 483 305 66 162
on się na mnie patrzy